سیره اهل بیت علیهم السلام در مواجهه با غالیان

غلو – که به معنای تجاوز از حد درباره کسی یا چیزی می باشد- یک جریان فکری انحرافی است که در تاریخ طولانی بشر و در میان ادیان و ملل مختلف (مصر، یونان، روم، هند، و یهود و نصاری و غیره ) همواره وجود داشته است. غلو در اسلام - به گزارش برخی منابع تاریخی- پس از درگذشت پیامبراسلام? و ادعای نمردن ایشان از سوی برخی از صحابه خود را نشان داد و پس از پیامبر? در زمان حضرت علی(ع) و برخی از ائمه به حیات خود ادامه داد. غالیان در طول حیات امامان شیعه به گروهها و شاخه های مختلف تبدیل شدند و با قرار دادن خود در شمار شیعیان و با اباحی گری و بیان عقاید کفرآمیز و انتساب دروغین به اهل بیت علیهم السلام اعمال ناشایست خود را مشروعیت بخشیدند. اهل بیت علیهم السلام با حساسیت فوق العاده ای به مبارزه با این جریان انحرافی پرداختند و در مرحله اول ضمن سفارش به اعتدال و میانه روی و ارائه معیار، از هم نشینی با غالیان منع کرده عقاید باطل غلات را رد کردند و به بیان مبانی صحیح اعتقادی پرداختند. اما هدایت و نصایح اهل بیت علیهم السلام آنها را کار ساز نشد، لذا اهل بیت علیهم السلام در مرحله بعد ضمن اعلام برائت از غلات و لعن و تکفیر آنها دستور قتل و تعقیب همه جانبه غلات را صادر کردند و با روشهای صحیح و منطقی خود توانستند از حریم اهل بیت علیهم السلام و اندیشه های ناب شیعه دفاع کنند.